Μετάφραση: Β. Δασκαλάκη
Εκδόσεις: Δωρικός
"[...] Το αίσθημα της εντιμότητάς μου μ' έκανε να πλημυρώ από περηφάνεια, απολάβαινα γλυκύτατη χαρά που ήμουνα χαρακτήρας, που ήμουνα ένας λευκός φάρος στη μέση μιας λασπένιας θάλασσας ανθρώπων, μιας θάλασσας που δεν αρμενίζανε παρά ναυάγια. Να μεταχειριστείς τα αγαθά του πλησίον σου για ένα δείπνο, είναι σα να υπογράφεις την καταδίκη τού ίδιου τού εαυτού σου, σα να σημαδέβεις την ψυχή σου με πυραχτομένο σίδερο και να προσάπτεις το πρώτο στίγμα στην εντιμότητά σου· γίνεσαι κλέφτης και αυτοδικάζεσαι στο να μην τολμάς πια να κοιτάς τον εαυτό σου χωρίς να χαμηλώνεις τα μάτια. Ποτέ! Ποτέ!"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου